zaterdag 17 november 2012

'De rode loper': vintage muziekroman met een bite


Tijdloos

'De rode loper' van Thomas Rosenboom is een vluchtige duik in de geschiedenis van de popmuziek, een regionale vertelling met in de hoofdrol een karakter dat altijd door de tijd lijkt te worden ingehaald en zijn hele leven eigenlijk een nietsnut blijft, totdat zijn enige eigen idee dat bedoelt is om het moderne leven te bespotten, een enorm succes wordt. 

Wanneer lezen: Als je diep van binnen ook een beetje rebels bent, als je je de tijd nog kunt herinneren van cassettebandjes en vhs- videobanden, als je houdt van een beetje (zelf)spot.
Wanneer niet lezen: Als je niet van kritiek houdt, als je een vlot verhaal wilt lezen, als je niet bedondert wilt worden.

Stunt wordt publiekstrekker

1975, Lou Baljon en Eddie van der Beek hebben hun eindexamen in Zevenaar gedaan en zien hun toekomst rooskleurig: ze gaan de bijstand in. Lou woont bij een hospita, heeft wat scharrels en klust wat bij als roadie bij een band. Tien jaar later wordt hij geveld door een hernia en moet zijn baan bij de band opgeven, die toch ook al steeds meer aan populariteit moest afgeven. Eddie is journalist geworden bij de plaatselijk krant en is getrouwd. Hij brengt Lou op het idee een recordstudio op te richten en daarnaast als trouwfotograaf bij te verdienen. In de eerste jaren gaat het goed met de studio, totdat ook de studio zijn tijd heeft gehad. Weer komt Eddie met het idee een bioscoop op te richten. Lou beleeft er veel plezier aan, maar haalt zijn ideeën voor horrorfilms uit een boek uit de jaren tachtig. Al snel loopt het bezoekersaantal terug en dan komt hij zelf met een briljant idee: de rode loper.

Een moraal als band 'Normaal'

Lou verzet zich zijn hele leven tegen de bekrompenheid in Gelderland,met een moraal gelijk aan dat van de band 'Normaal'. De kneuterigheid van het burgerlijke wil hij met opzet vermijden, terwijl iedereen in zijn omgeving met de tijd meegaat en langzaam aan een degelijk huisje-boompje-beestje leven gaat leiden. Rosenboom schetst in 'De rode loper' een heerlijk personage dat het neemt zoals het komt, een personage dat niets uitvoert. Nutteloos. Een man die zich meer dan twintig jaar laat verzorgen door een vrouw die zijn moeder had kunnen zijn, om dan te besluiten op zichzelf te gaan wonen en iedere dag chili-con-carne te eten - een recept dat hij leert van de vrouw van zijn enige vriend. Hoezeer hij tegen de kleinburgerlijkheid is, blijkt uiteindelijk uit zijn idee, het enige idee dat echt van hem komt. Dat hij dan verliefd wordt op de enige vrouw die totaal het tegenovergestelde is van hemzelf is gewoon een fantastische toevoeging aan dit verhaal.

Absurde uitkomst verhaallijn


In 'De rode loper' gaat het niet zozeer om het verhaal, alswel om de manier waarop het wordt verteld. Er zijn twee verhaallijnen, de chronologische lijn van Lou waarin de modernisering van de muziek voorbij komt, van tape en video tot cd en high tech apparatuur. De andere lijn is die van die vrouw waar hij later op verliefd wordt en vooral in die lijn wordt je als lezer totaal op het verkeerde been gezet. De twee verhaallijnen lijken niets met elkaar te maken te hebben, de uiteindelijke samenkomst van beide lijnen is ontzettend komisch. Zo neemt Rosenboom niet alleen de moderne maatschappij op de hak, maar ook zijn lezer. 

'De rode loper' van Thomas Rosenboom is een voortreffelijk staaltje spot met een lekkere scheut vintage en couleur locale. 


Dit is misschien ook leuk om te lezen:



*Sinds oktober gebruikt De lezer regeert een nieuwe opmaak. Vanaf nu kun je rechtstreeks op deze links klikken en word je doorverwezen naar Bol.com. Wanneer je deze boeken via deze links koopt, dan krijgt De lezer regeert een kleine commissie, wat weer gebruikt kan worden voor leuke winacties! 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Help deze blog interactief te houden en reageer hier!