maandag 22 juli 2013

Billy: Doodstraf minderjarige resultaat racisme


  • Albert French
  • 'Billy'
  • Maarten Muntinga,1997
  • Vertaald uit het Engels door: Rien Verhoef
  • Oorspronkelijke titel: 'Billy'
  • Penguin, 1995 (eerste uitgave 1993)

In 'Billy' onziet de Afro- Amerikaanse schrijver Albert French niets en niemand. Het zware leven in een klein dorp in de staat Mississippi maakt de mensen hard, of ze nu blank of zwart zijn. Ze vechten voor hun leven en sparen niemand. Tijdens een gevecht steekt de tienjarige zwarte Billy een blank meisje. Ze overlijdt aan haar verwondingen. Angst zorgt dat de gespannen verhoudingen tussen de zwarte en de blanke bevolking verscherpen en uiteindelijk escaleren. Maar ook binnen de eigen gemeenschappen heerst wantrouwen. 




Tijdloos bestaan


In 'Billy' tellen de bewoners van The Patch geen dagen, want "dat had geen zin." Ze bepalen de tijd aan de hand van de lente, de overstromingstijd.  De tijd wil je gewoon vergeten. Logisch, want het leven van de katoenplukkers in de Mississippi van de jaren dertig is zwaar. Dagen van zware fysieke arbeid in verzengende hitte volgen elkaar op en 's avonds is er niets om naar terug te keren, behalve de drank.

Ritme van de emotie


Maar, denk niet dat deze roman van Albert French traag is. 'Billy' is geschreven in een verrassend tempo, dat ontstaat door de korte zinnen. Zinnen vol actie en intensiteit,waarin een suggestie wordt gedaan van de emotie. Een emotie die je begrijpt, meer uitleg is er niet nodig:
"Cinder krimpt ineen en trekt Billy tegen zich aan, maar kijkt vlug naar de deur. Alles heeft nu zijn eigen geluid: Billy's tranen, het gebonk onder haar borst, het gekraak van de vloerplanken onder haar voeten, de roerloosheid van de warme klamme lucht, de vlieg op het raam die gonzend eruit wil, de vlieg op de vliegendeur die gonzend erin wil. Maar het geluid dat haar hoofd binnen davert is dat van Kateys gegil." (1997: blz. 74-75)

Racisme ter observatie 


Hoewel 'Billy' is geschreven vanuit het perspectief van de Afro- Amerikaan, is de manier waarop het verhaal over de tienjarige zwarte Billy die een blank meisje doodsteekt en hiervoor de doodstraf krijgt, opvallend. French  lijkt alle gebeurtenissen van een afstand te bekijken, niet te willen oordelen en zeker geen partij te willen kiezen. Zo beschrijft hij de goede en slechte kanten van zowel de zwarte bevolking in de Patch als die van de blanke bevolking in de stad Banes County. Hoofdpersoon Billy is niet beter of slechter dan Lori, het meisje dat hij doodsteekt. Niet de gehele blanke bevolking is racist, maar de meerderheid heeft de macht. Zo besluit de rechter dat Billy veroordeeld zal worden voor moord met voorbedachte rade, omdat de mensen dat zo willen.

Doodstraf voor minderjarige


Vanaf het moment dat Billy opgepakt en veroordeeld wordt in een rechtssysteem van vooroordelen en oneerlijke processen, wordt de verteltijd trager. Vanaf het moment dat hij in de cel belandt, word je je pas goed bewust van zijn leeftijd. Wanneer hij naar de dodencel gaat en zich vastklampt aan de woorden van een andere gedetineerde en van de geestelijke die van hem een Christen probeert te maken, blijf je als lezer hopen op een ander einde. "Neem me mee, mama. Ik zal nooit meer iemand steken. Echt niet.' zegt de jonge Billy.

Dit is misschien ook leuk om te lezen:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Help deze blog interactief te houden en reageer hier!